به بهانه بعثت نبی مکرم اسلام

دست سازهای خداوندی
گنجی نهان بود و تمام نامها را برای خود برگزیده بود واحد ،احد ،صمد و….
اما در میان تمام نامها رحمان و رحیمش را بیشتر دوست داشت و گفت با این نامها آغاز کنید و بگویید
بسم الله الرحمن الرحیم
آفرید تا رحمانیت و رحمتش را جلوه گر سازد و آنچه هست را هستی بخشد
بهشت را برگزید برای دست سازهایش و آنقدر خواستشان که از روح خود بر آنها دمید
خطا کردند و یادشان داد به اسماء اعظم توبه کنند و جلوه ای از محمد و علی و فاطمه و حسنینش را بهانه ای برای پذیرش توبه قرار داد
باز هم خطا کردند نوح را گفت کشتی بسازد و ابراهیم را تبر داد تا بت شکن باشد .در میان تمام دست سازهایش با موسی هم کلام شد و عیسی را کلمه خود قرار داد و بر او و مادرش سلام فرستاد و گفت تو را برکتی می سازم برای تمام دست سازهایم
باز هم جهان چیزی کم داشت و خلقت در پی واژه چهار حرفی خود می گشت و او احمد را فرستاد و خدا با او دینش را به دست سازهایش تمام کرد و او مبعوث شد تا جهانیان به خانه ازلی و ابدیشان باز گردند و در بسم الله الرحمن الرحیم غوطه ور شوند
آمد تا اخلاق بیاموزد و مهر ورزی
آمد تا رحمت باشد و صبوری
آمد تا خدا رو به ملائکش کند وبه آنها بگوید من چیزی می دانم که شما نمی دانید و بر آفرینش دست سازهایش به خود آفرین بگوید و
مبارک گرداند این بعثت را به حق بسم الله الرحمن الرحیم
به قلم سولماز رضایی