سولماز رضایی

سخن گفتن از خلیج فارس تنها سخن گفتن از یک محدوده آبی و جغرافیایی نیست. خلیج فارس برای هر ایرانی اولویتی غیرقابل انکار است، چه نامش و چه حدودش

خلیج فارس محدوده ای ذهنی نیز در قلب و روح ما ایرانیان دارد. محدوده ای که از خزر آغاز می شود و در ارتفاعات آذربایجان و کردستان به اوج می رسد، در مرزهای سراوان و ارس جامه پارسی می پوشد، کویر را در می نوردد و عطر نرگس های شیراز را با خود همراه می کند و در نهایت در تنگه هرمز به جهان متصل می شود. از همین روست که خلیج فارس هدف مشترک هر ایرانی است فارغ از مذهب، گرایش سیاسی و هر خرده فرهنگی

خلیج فارس با تمام ابعاد و اجزایش متعلق به ماست و ما همسایه سخاوتمند کشورهای حاشیه آن، به همین دلیل است که تمامیت نامی و جغرافیایی آن تمامیتی غیرقابل مذاکره و مصالحه است  و محیط زیست آن، آبزیانش و ذخائر درونش جزء لاینفک ایران

سهم تاریخی ایران و نقش حاکمیتی آن بر گستره خلیج فارس را نه با ضرب تبلیغات بسیار می توان کمرنگ نمود و نه با انکار دولت های معاند

این تجربه تاریخی ماست که هر بار غفلت ورزیدیم از همان جا دچار حادثه شدیم، درست وقتی که رقبای ما با سرمایه گذاری های کلان و بزرگ توانستند سهم بیشتری را از امکانات خلیج فارس بدست آورند ما دچار غفلت و تعلل بودیم. وقتی آنها با کمک دشمنان ما، تبلیغات وسیع تغییر نام خلیج همیشگی فارس را خلیج مجعول عربی آغاز کردند ما در موضع اقدام و عمل موثر نبودیم.

در طی این سالها اقدامات موثری همچن جمع آوری نقشه های تاریخی خلیج فارس، بازکاوی اسناد و ساماندهی ارشیو مرزی ایران، انتشار اطلس های چندزبانه، اعزام محققان به منطقه و … صورت پذیرفته است اما تا وقتی مردم دنیا امارات را بیشتر از ایران می شناسند باید بپذیریم که اقداماتمان کافی نبوده است.

بخشی از هویت سرزمینی ما در گرو حاشیه جنوی آن و نام خلیج فارس است. باید به دنیا در عین دوستی و برادری نشان داد این مرز آبی و این نام پارسی خط قرمز جمهوری اسلامی ایران استو

به قلم سولماز رضایی

تئوریسین خانه پارسی