خبرگزاری فارس – گروه جامعه: حسن انصاری مدیر یکی از هلدینگهای گردشگری ایران در یادداشتی به بررسی نقش آداب و سننی چون شب یلدا در توسعه گردشگری پرداخته که به این شرح است: امروزه دیگر همچون گذشته، گردشگران صرفاً برای تفریح و کسب لذت و دیدار صرف از ظاهر یک اثر سفر نمی کنند بلکه در تار و پود هر سفری، جوهری از حس نوع دوستی و دیگر دوستی و علاقه و تمایلی به کسب شناخت از دیگر فرهنگ ها وجود دارد، تا آنجا که بسیاری از فعالان این عرصه ،گردشگری را فعالیتی فرهنگی می دانند.
فرهنگ را از منظر گردشگری می توان به دو بخش سنتی و مدرن تقسیم کرد.که هر کدام از این تقسیم بندی دارای چشم انداز متفاوتی است. اما؛ آنچه که در گردشگری فرهنگی بیشتر مدنظر است پردازش جلوه های مختلف فرهنگ های سنتی است. در جهان سنتی، فرهنگ در قالب های اندیشگی و رفتار هایی شکل می گیرد که در هر جامعه ای بنیاد زندگی جمعی را تشکیل می دهند و از نسلی به نسل دیگر انتقال می یابد. هنجارهای فرهنگ سنتی برگرفته از میراثی است که به نسل امروزی رسیده است.
این فرهنگ سنتی با توجه به تقاضای موجود در بازار گردشگری در عصر حاضر می تواند جاذب گردشگرانی باشد که خواهان یافتن مکان هایی با فرهنگ سنتی هستند تا اصالت واقعی را در آن تجربه کنند. از این رو است که در چارچوب گردشگری ، تقاضاهای گوناگون فرهنگی در روندی از شناخت دیگر فرهنگ ها از راه بازدید از مناطق مختلف شکل میگیرد.این نشان دهنده آن است که بخشی از جریان گردشگری در چارچوب گردشگری فرهنگی ، تضاد فرهنگی را پشت سر گذاشته است و بیشتر با قبول فرهنگ میزبان یعنی مناطقی که از آن بازدید می کنند بیشتر به دنبال شناخت از فرهنگ بومی است. که این روند را باید حاصل از تعامل فرهنگی ناشی از اندیشه های پسامدرن دانست که در تبلور از شناخت و تعامل فرهنگی از راه گردشگری شکل می گیرد.
طبق آمار سازمان جهانی گردشگری، بیش از ۴۰درصد گردشگری بینالمللی با انگیزۀ فرهنگی است و بهطور چشمگیری این فرایند در حال افزایش است. رشد روزافزون این نوع از گردشگری، توجه برنامهریزان و سیاستگذاران را در جهان به خود معطوف کرده است و بسیاری از کشور ها با خلق جشن ها و فستیوال های مختلف که ریشه و پایه عمیق فرهنگی ندارد، سعی می کنند در این بازار رقابت گوی سبقت را از آن خود کنند.
جشن “گل بازی” در کره جنوبی، کارناوال “بازل” در سوئیس، جشن “ساخت برج های انسانی” در اسپانیا، “جنگ پرتقال” در ایتالیا، فستیوال” گوله برف” در اتریش، جشن “فانوس” در تایلند، جشنواره “پرتاب انگور” در استرالیا، جشنواره” ارتفاع” در ایتالیا، جشنواره “سازه های برفی” در ساپورو ژاپن، جشنواره موسیقی” زیر آب” در آمریکا و… نمونه ای از جشن ها و فستیوال های است که در نقاط مختلف جهان به نام گردشگری فرهنگی برگزار می شود و سالانه تعداد بی شماری از مردم نقاط مختلف جهان را با کسب درآمد به این کشور ها می کشاند.
اما در تعریف گردشگری فرهنگی باید به مفهوم فرهنگ نیز توجه کرد. فرهنگ به مجموعه آداب و روسوم،مجموعه پیچیدهای از دانشها، باورها، هنرها،سنتها.اداب ورسوم،اخلاقیات و هرچه که فرد به عنوان عضوی از جامعه أ خویش فرامیگیرد، گفته می شود.
در بسیاری از این موارد پدیده ای ناشناخته دستمایه برگزاری یک فستیوال یا جشن شده است و سالانه میلیاردها دلار را به درآمد ملی این کشور ها اضافه می کند. اما کشور ما ایران که سبقه تاریخی و فرهنگی آن بر همه روشن است با دارابودن رسوم و آیین ها و مراسم خاص که همگی آنها برگرفته از فرهنگ غنی، طبیعت ، دانش ، نوع دوستی و… است سهم ناچیزی از این عرصه را به خود اختصاص داده است و متاسفانه بسیاری از آداب، رسوم و هنرهای بومی ما به فراموشی سپرده شده و امروزه جشن هایی که نه تنها با شرایط زندگی کشور ما و فرهنگ ما همخوانی ندارد جایگزین و در بین نسل امروزی رواج یافته است.
به دلیل بافت جامعه ایران و خانواده دوستی ایرانیان و پیشینان ما، بسیاری از این رویدادها، جشن ها، مراسم و آیین ها در جهت همبستگی، تکریم،نشاط و تهییج خانواده بوده است.
“شب چله” همچون سایر مراسم آیینی ایرانیان، سنتی زیبا و ابداعی بی نظیر است که نمادی دیگر از پیوند ایرانی با مظاهر قدرت پروردگار در طبیعت و فرصتی برای گردهم آیی، باهم بودن و تحکیم روابط خانوادگی، دوستی و شهروندی است . با وجود ریشه چند هزار سالهی این آیین در فرهنگ ملی ایرانیان، اتفاق نظری مبنی بر سبب پیدایش و گرامیداشت آن وجود ندارد. روایات مختلفی در باب نامگذاری و چگونگی پیدایش این آیینها آمده است.
این مراسم با توجه به گستره فرهنگی ایران زمین در هر استان رسوم وآیینی خاص ومتفاوت دارد. که هرکدام به عنوان یک جاذبه متنوع می تواند برنامه سفر جهانگردان زیادی را به کشورمان فراهم کند.
“شب چله” می تواند بهانه ای برای گردشگری و شناخت آیین های خاص این مراسم در مناطق ونواحی مختلف ایران زمین باشد.
اگرچه در سال اخیر به ثبت آثار ملموس و ناملموس مان در حافظه جهانی همت گمارده شده است امابا این همه، ثبت جهانی و ملی میراث ملموس و ناملموس کشور زمانی سودمند خواهد بود که افزون بر حفظ و پاسداری، برای بهره برداری های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی از آنها در راستای توسعه صنعت گردشگری زمینه سازی شود.
در همین راستا در این شب، جشن باشکوهی را هلدینگ گردشگری ما با هنرنمایی ۱۰گروه هنرمندان مطرح موسیقی، حافظ خوانی و بسیاری از برنامه های فرهنگی و هنری و نمایشگاه جانبی ۲۵غرفه خدمات خلاقانه در گردشگری و با حضور۴۰نفراز سفرا، کارداران و مسئولین سفارتخانه های خارجی، شرکتهای هواپیمایی، مدیران ارشد سازمانها و بانکها، استادان و مسئولین دانشگاهها در برج میلاد برگزار میکند.