به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، امروزه بسیاری از جوانان تمایل فراوانی به مشهور و معروف شدن دارند و برای تحقق این رویا دست به انجام هر کاری از رفتن به کلاسهای بازیگری و خوانندگی گرفته تا تهیه دابسمش و کلیپهای طنز در فضای مجازی (به خصوص اینستاگرام و تلگرام) میزنند. این تمایل به شهرت میتواند دلایل و ریشههای مختلفی داشته باشد که برخی از آنها عبارتند از کمبودهای دوران کودکی، احساس نیاز به دیده شدن و یا حوادثی که در زندگی فرد ایجاد میشود.
به طور مثال برخی افراد هستند که برای جذب مخاطب و مشهوریت بیشتر، اقدام به خودکشی ساختگی کرده و ویدئوی آن را در فضای مجازی منتشر میکنند.
در این میان آنچه که ممکن است ذهن هر مخاطبی را به خود مشغول سازد آن است که چرا جوانان ما از امکانات و فضاهای موجود استفاده درست و بهینه نمیکنند و از آن برای ارضای نیازهای پوج و بیفایده خود مانند کسب شهرت بهره میبرند. این موضوع در حالی است که افکار عمومی حافظه ضعیفی دارند چنان که بسیاری از بازیگران و هنرمندان سینما پس از مدتی که در رسانهها حضور نداشته باشند به دست فراموشی سپرده میشوند.
امیر لطفیحقیقت روانشناس و استاد دانشگاه در تشریح این معضل به خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان گفت: انسان به طور ذاتی نیاز به تعلقات اجتماعی دارد، به این معنا که فرد احساس قدرت، ارزشمندی، پذیرفته شدن و مورد توجه قرار گرفتن در جامعه دارد. گرایش افراد به مشهور شدن دارای عوامل مختلفی است که بخش قابل توجهی از آن به احساس نیاز و برطرف کردن آن بر میگردد و باید پاسخ مناسبی دریافت کند. در بسیاری از موارد افراد میل به قدرت و شهرت دارند و برای ارضای این نیاز ابزارهای لازم را دارند تا به طور رسمی معروف شوند و در صورت عدم وجود این ابزارها رو به فضای مجازی و شبکههای اجتماعی میآورند.
این روانشناس گفت: زمانی که در جوامع انسانی ارزشها به درستی تعریف نشوند یا در خانوادهها سلامت تربیتی و روابط سالم حاکم نباشد فردی که از پوسته اولیه خود(خانواده) خارج و وارد جامعه میشود ممکن است رفتارهای نابهنجار و نادرستی بروز دهد مثلا با قرار دادن عکسها و فیلمهایی متعدد از خود قصد جلب توجه داشته باشد. بنابراین عوامل مختلفی میتواند موجب بروز این مشکلات شود که عبارتند از ضعف سلامت تربیتی، فقدان وجود هیجانات مثبت در خانواده و در نهایت وجود اختلالات شخصیت نمایشی و اختلال خودشیفتگی.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: بسیاری از این افراد بیمار هستند به نحوی که از شخصیتی ضداجتماعی و دارای اختلالات روانی برخوردارند و میل به فریبکاری، بزرگنمایی و ایجاد نوعی هیجانات منفی در جامعه دارند.
لطفیحقیقت در تشریح راه حلهای موجود برای مقابله با این معضل گفت: آگاه سازی خانوادهها و کودکان در مدارس و کارگاههای آموزشی میتواند بسیار مفید واقع شود. همچنین خانوادهها برای تأمین سلامت روانی حداقل سالی یک بار به روانشناس مراجعه و سلامت زندگی خود را تضمین کنند. ایجاد نوعی بی تفاوتی نسبت به افرادی که معروفیت کاذب دارند میتواند موثر باشد در واقع ما باید جذابیتها را در جامعه جابجا کنیم به نحوی که مردم تمایلی برای پیگیری ادامه فعالیت این گونه افراد نداشته باشند.
وی افزود: در جامعه ما برخی عناصر فرهنگی، اجتماعی به یکباره حذف شد و جایگزین مناسبی برای آن مشخص نشد همین مسئله باعث نوعی شکاف فرهنگی و مدیریتی شد، چرا که طبعا افراد نیازمند برخی تفریحات و سرگرمیها هستند زمانی که تفریحات در جامعه ما با محدودیت روبرو است و نظام اجتماعی ما مدیریت متمرکز شدهای ندارد و بیشتر در غالب شعار ظهور میکند طبعا نیاز افراد برطرف نمیشود و برای ارضای نیازها به گونهای دیگر اقدام میکنند.
لطفیحقیقت در پایان گفت: از آنجایی که باورهای مردم آسیب خورده به طوری که تمایل زیادی به این افراد دارند در قبال این افراد باید واکنش رسانهای و هم واکنش قضایی وجود داشته باشد. یعنی کسی که با انتشار فیلم و عکسهایی از خود باعث براگیختن هیجان در جامعه میشوند به عنوان یک شخصیت ضداجتماعی وی را معرفی و مورد مجازات قرار داد.